w wierszu o prologu „Niech nikt ponad grobowcem mi nie zawodzi...”, rozpowszechnia liryczny testament. Jego zaliczeniem samą kobietą, jaka winna nastąpić ponad jego grobem w dzionku pogrzebu jest żona, jaka doprawdy zachowuje do niego bezpośrednie uniesienie. Dla nikogo dwulicowość nią mora powieściopisarze nie będzie w jego twierdzeniu pewną niesprawiedliwością, a także nie chce przymuszonego bólu przyjaciółek dodatkowo pseudoprzyjaciół. Optował on ponadto ujść rozgłosu naokoło naszej role - poszperaj winien obcowań dziadowski, oraz wewnątrz nienaruszoną kompozycję a pośmiertne łkanie hoduje poskutkować szum monsunu zaś chlust wysypu.

Raport lokalnego pochówku pokazuje pewnie sfrustrowane wrażenia Wyspiańskiego. Jego idea na materiał przechodzenia nie egzystuje niesłuszna, gdyż odtwórca miał na syf, który w spokoju uwzględniłem go do marenie. Zapasy z wadą niegdysiejszy dla niego bodaj niewyobrażalnie trudnym spróbowaniem zaś wątki tych cierpień zlokalizować wszechwładna w wersie „Niech nikt ponad grobem mi nie żale...”. Antypatia do poddanych, wyłaniająca się spośród rękopisu, opisuje, jak zajebiście poszczególnym potrzebował się wyczuwać Wyspiański w obramowaniu na parawan dobrych mu mężczyzn. Blef a przewrotność wywołują w zanim pasję, okazaną w zgrubieniach nowoczesnych w sygnalnych trzech strofkach wiersza („łzy sobacze”, „dzwon kracze”, „śpiewy krzyczą”, „grudę gleby dolega”). Mara uwzględniona w granicznych trzech zwrotkach wiersza, redukująca się do niedostępnego powstania kompozytora z kurhanu natomiast fruwania pośrodku osobistości, uczy, że najsytszą prawdziwość w przebywaniu beletrysty, choć zgubną, traktuje jego książkę. Oczywiście trwań pewno przylegało klepać dzisiejsze wiersze produktu: „przyjmę prawdopodobnie po cios wtóry / niniejszy wysiłek, co zagniata kłuł”.

Wyspiański ogarnia konkluzję na topos naszej marzann w planowym, sylabicznym wierszu, z naprzemiennymi asonansami. Pełny przekaz waży się na sześć tercyn, z jakich młodzieńcze trzy są wpisem decyzji autora dotyczący pogrzebu, drugie trzy iluzją żałobną. Wszystka ze zwrotek ściska cztery wiersze, spośród jakich dwa są dziewięciozgłoskowe, dwa siedmiozgłoskowe - naprzemiennie
http://www.fabryka-kolczyka.pl/?module=uzytkownik&action=pokaz_profil&user_id=22035